سدهای نمین مقصد گردشگران نوروزی/آثار طبیعی باید محافظت شوند
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۳۱۴۹
خبرگزاری مهر، گروه استانها - سولماز پورنعمت: با آمدن بهار و نو شدن طبیعت روستاهای شهرستان نمین آماده پذیرایی از مهمانان نوروزی و طبیعت گردان میشوند. از جمله مناطق گردشگری روستاهای شهرستان نمین سد «سوها»، سد «سربند»، سد «سقزچی» و سد «عنبران» است.
سد «سوها»
سد «سوها» یکی از جاذبههای منحصر به فردی است که در جوار جنگلهای «هیرکانی» واقع شده است و طبیعت بکر و زیبای اطراف سد، دل از هر بینندهای میبرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از دیگر مناطق گردشگری و دیدنی اطراف سد میتوان به «آت بلاغی»، «جنگلهای اطراف نایب دوشن»، «دلیکلی داش»، «آئی داشی»، «دوه یونی داشی»، «باغچه دره سی»، «آدام چیمان»، «گلین داشی»، «آت بلاغی»، «محمد قوروغی» و تله یئری که در گذشته خانهای منطقه نمین برای شکار به اینجا میآمدند، اشاره کرد.
سد «سقزچی»
این سد مهمترین طرح عمرانی اجرا شده در روستای «سقزچی» است که عملیات اجرایی آن در سال ۱۳۸۷ شروع و در سال ۱۳۸۰ به بهرهبرداری رسید.
سد «سقزچی» از نوع خاکی غیر همگن با هسته رسی است که با ارتفاع ۲/۲۱ متر از پی و ۱/۱۹ متر از بستر رودخانه، طول تاج ۵۳۰ مترو عرض ۷ متر و حجم مفید ۴/۳ میلیون متر مکعب است که با هدف آبیاری اراضی کشاورزی «سقزچی» و روستاهای پاییندست احداث شده است.
در سد «سقزچی» علاوه بر جاذبههای طبیعی سد، امکان ماهیگیری برای علاقمندان و گردشگران فراهم است. همچنین این سد در فصول مختلف سال پذیرای گونههای مختلف پرندگان مهاجر و محلی است.
این سد به سبب نزدیکی به مرکز استان در فصول مختلف سال به ویژه در فصل بهار و تابستان پذیرای خیل عظیم گردشگرانی است که برای بهرهمندی از طبیعت منطقه در اطراف سد اتراق میکنند.
سد «سربند»
سد «سربند» که برگرفته از نام روستای نزدیک سد است در بخش مرکزی شهرستان نمین، روستای «سربند» قرار دارد. این سد از نوع سدهای خاکی با هسته رسی است که با هدف کشاورزی ایجاد شده است. این سد با نمای زیبایی که دارد جلوه خاصی به منطقه بخشیده است.
سد «عنبران»
سد «عنبران» با حجم یک میلیون مترمکعب در بالادست شهر مرزی عنبران با اهداف کنترل سیلاب، تغذیه چاهها و قنوات حاشیه رودخانه «عنبران چای» تا اتصال به «قره سو» و تأمین حقآبه ها و طرحهای گردشگری و صنایع روستایی احداث شده است.
سد «عنبران» مابین روستای گردشگری «عنبران علیا» و شهر عنبران واقع شده است که پیکره سنگی «بابا داوود»، معروف به «ابوالهول»، ظرفیت گردشگری طبیعی و تاریخی بی نظیر با قابلیت جهانی در نزدیکی این سد قرار دارد.
در نزدیکی سد «عنبران» و در روستای «عنبران علیا» واحدهای بوم گردی برای اقامت گردشگران در دسترس است. با احداث سایت گردشگری سد «عنبران» زنجیره گردشگری این سد تکمیل خواهد شد.
از دیگر سدهای شهرستان میتوان به سد کوچکی همچون سد «آق زمان کندی» و سد طبیعی «پته خور» اشاره کرد.
تالاب «پتهخور»
تالاب «پتهخور» در قسمت شرق دشت اردبیل، غرب کوههای «باغرو» و ۳ کیلومتری روستای «پتهخور»، شهرستان نمین واقع شده است. این تالاب زهکش رودخانه «قرهسو» بوده و آب آن از ارتفاعات کوههای «باغرو» در جنوب شرقی و ادامه همین ارتفاعات یعنی اراضی جنگلی «فندقلو» در شرق شهرنمین سرچشمه میگیرد.
از شاخههای رودخانههای تأمین کننده تالاب «پتهخور» میتوان به «دورجینچای»، «اولاغانچای»، «موسیچای»، «مشهچای»، «ننهکران چای» و «پتهخور چای» اشاره کرد.
وجود چمنزارهای نسبتاً وسیع و متراکم، تنوع موجودات زنده گیاهی و جانوری، تولیدات زنجیره غذایی در آن، زیستگاه و پناهگاه مساعدی برای انواع جانوران، در این تالاب بوجود آورده است.
تالاب «پته خور» محل فرود پرندگان مهاجر از جمله «درنای سیبری» است و مانند سایر تالابها، دارای ارزش استراحتگاهی بالایی است.
تالاب «قاراما»
یکی از جاذبههای طبیعی و گردشگری نمین و روستای «گللو» تالاب «قاراما» است که بین اهالی به دریاچه «قاراما» معروف است.
تالاب «قاراما» محل فرود پرندگان مهاجر مانند انواع «سارها»، پرندگان «ماهی خوار»، «پرستو های دریایی»، «غاز»، «اردک وحشی»، «فلامینگو» و «مرغابی» و… است.
تالابهایی دیگری این روستا عبارتند: «شمسی گوللی»، «گوللر»، «قوبیلار» و..
مناطق مورد معرفی در این گزارش جز مناطق بکر گردشگری بوده و آماده پذیرایی از مهمانان عزیز از نقاط مختلف کشور است. نکتهای که انتظار میرود گردشگران مورد توجه قرار دهند توجه به امر حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی است.
به گزارش خبرنگار مهر، برای قرارگیری منابع در دسترس عموم و حفظ آن برای نسلهای آتی، حفاظت از منابع طبیعی و گونههای مختلف جانوری و گیاهی نوید بخش طبیعت زیبا برای این مرز و بوم خواهد بود.
کد خبر 6050670منبع: مهر
کلیدواژه: نمین نوروز گردشگران گردشگران نوروزی عید نوروز اردبیل سفرهای نوروزی نوروز 1402 مسافران نوروزی تعطیلات نوروزی بوشهر حوادث چهارشنبه سوری ماه مبارك رمضان تبریز کرمانشاه مسطورا زندگی با آیه ها ایلام رمضان 1445 مشهد اردبیل چهارشنبه آخر سال استان کردستان نوروز شهرستان نمین پته خور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۳۱۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لکلک جدید را منتشر میکند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه میگیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول میریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل میدهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لکلک را میگیرد و دستمزدش حال خوب لکلکهاست. لکلکها خانهدار که شوند دیگر تمام سال در روستا میمانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاههای گرمتر میشوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه میآیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکشهایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک میکنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه دادهاند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمیپور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا میگوید که میخواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
عکسها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لکلکها افتادید؟شب سیزدهبهدر سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانههای تنومند و قدیمی از روی درختها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچههایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لکلک شد. نمیدانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربهای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر میاندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها دهها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کلنگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیمهای برق را از بالای دکل پایینتر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانههای آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانهها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجههایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجههایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لکلکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش مینشیند. در واقع انگار به ما خبر میدهد و ما هم دست به کار میشویم. اهالی روستا به خنده به من میگویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین میکنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
لک لک ها انتخاب میکنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟وقتی در پیج اینستاگرام اعلام میکنم که میخواهیم برای کللکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت میکنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا میدهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسیشان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده میکنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما میگویند که دهها سال قبل این روستا لکلکهای زیادی داشت. آنها درختهای بلند صنوبر و چنار لانه میساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لکلک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لکلک صدا میکردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانهها هم لانه ساختند.
از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانهها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانههایشان را ترک میکردند و بهار برمیگشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن میداد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایقبندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد میکند لانه میسازند. بعضی وقتها هم دیدهایم که از لانه همسایهشان چوب میدزدند. روی آسمان دعوا هم میکنند و بالهایشان را به هم میزنند. تا حالا لکلکهای زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کردهایم.
پرندههای زیادی از طبقات پایینی لانه لک لکها به عنوان خانه خود استفاده میکننداز جمله این گونهها میتوان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دمجنبانک ابلق، دمسرخ سیاه، کلاغ گردنبور و گنجشک سینهسیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم میآیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم میزنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه میآیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب میآیند و وقتی میخواهند روی تیرهای برق بنشینند، لکلک ها با صدا آنها را دور میکنند. برای تالاب پرندههای مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... میآیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق میکند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفتهایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمتهایی از تالاب در فصول گرم خشک میشود در دهه ۴۰ این زمینهای بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمتها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمینها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دامهای زیاد داشتهاند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
لانهای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن میسازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزشهای زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.سالها قبل اهالی روستاها با دامداری و نیبری امرار معاش میکردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمیتوانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح میدهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا میآیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر میکردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمانهای گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگفرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوانهایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسبها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونهها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران